Biyokimya Laboratuvarında Ne Çalışılır? Bir Gencin Duygusal Yolculuğu
Geceyi sabaha bağlayan o anlar vardır ya, insanın kafasında türlü türlü düşünceler döner, her şey birden hızlanır ve sabahın ilk ışıkları gözünüze vurduğunda, hâlâ uykusuz ve kafası karışık bir şekilde güne başlarsınız. İşte benim de o gece uyumadan önce aklımda bir tek şey vardı: Biyokimya laboratuvarında ne çalışılır?
Kayseri’de üniversite yıllarının sonlarına geliyorum ve bir hafta sonu biyokimya laboratuvarında yapılan bir deneyin raporunu yazmam gerekti. Benim gibi duygusal bir insan için bu tür laboratuvar ortamları bazen kabusa dönüşebiliyor. Gözümde kimya dersleri, o derin ve karanlık günler, her şeyin mükemmel olması gerektiği ama bazen en ufak bir hatada tüm düzenin yıkılabileceği hissiyatı… Ama yine de içimde bir umut vardı. Belki de o laboratuvar, öğrendiğim her şeyi anlamam için bir kapı olacaktı.
İlk Kez Laboratuvarda
Geceyi sabaha bağlarken, aklımda pek çok soru vardı. Sabah erken saatte biyokimya laboratuvarına gitmek zorundaydım. Kafam karışıktı; çünkü biyokimya, o kadar derin ve karmaşık bir konu ki, kimyasal tepkimelerin içindeki hayatı çözmeye çalışmak gibi hissediyordum. O sabah, soğuk bir Kayseri sabahında, laboratuvara doğru yol alırken, içimde bir heyecan vardı. Biyokimya, hücresel düzeyde bir dil gibiydi, ama ben bu dili yeni öğrenmeye başlamıştım. Her şeyin farkında olmadan sadece okuduğum kitaplardan bir şeyler anlamaya çalışıyordum.
Laboratuvara girdiğimde, karşımda beyaz önlüklü, gözlüklü birkaç arkadaşım vardı. Herkes ciddi, odada bir telaş… Cihazlar, tüpler, pipetler; her şey yerli yerindeydi. Ama ben bir türlü kendimi bu ortamda tam anlamıyla bulamıyordum. O an, insanın kimyasına dair bir şeyler öğrenmeye çalışırken, aslında kendi kimyamı çözmeye çalıştığımı fark ettim.
Deney Başlıyor
Biyokimya laboratuvarında ne çalışılır, diye düşünürken aslında her şeyin çok basit olduğunu fark ettim. İnsan, kimyasallar ve biyolojik sistemler arasındaki etkileşimi anlamaya çalışıyordu. Bir grup öğrencinin mikroskop altında hücreleri incelediğini gördüm, bir diğer grup ise protein analizleri yapıyordu. Ama ben, laboratuvarın ortasında durarak, aklımdan geçenleri bir kenara bırakmaya çalıştım.
Hoca deneyin nasıl yapılacağına dair kısa bir açıklama yaptı. Sonra herkes kendi başına işini yapmaya başladı. Bir pipet, bir tüp, birkaç kimyasal… Ve işte başladı! Çalışmamız, hücre zarlarının geçirgenliğini incelemekti. Başlangıçta her şey o kadar karmaşık görünüyordu ki, tüpleri karıştırırken bile yanlış bir şeyler yapacağım diye endişeleniyordum. Elim titriyordu. Ne kadar dikkatli olursam olayım, bir hata yapabileceğimi düşünmek bile içimi ürpertiyordu. Ama sonra aklıma geldi: “Biyokimya laboratuvarında çalışmak demek, aslında hatalardan ders almak demek.”
Duygularım ve Kimya
Ve işte o an geldi. Kimyasal karışımdan gelen reaksiyonları gözlerimle izlerken, birden içimden bir şey geçti: Bu kadar karmaşık bir dünyanın içinde, her şeyin bir şekilde düzenli ve anlamlı olduğu gerçeği. Her şey, bir tür kimyasal aşkın matematiği gibi… Tam o an, laboratuvarın içindeki titrek ışıkların altında, beynimde bir şeylerin yerine oturduğunu hissettim. Kimya, biyoloji, insanlar; her şeyin bir araya gelip birbirini tamamlaması gerektiğini düşündüm.
O kadar derin düşüncelere daldım ki, neredeyse deneyin nasıl gittiğini bile unuttum. Kimya derslerinde öğrendiklerimi, gerçek dünyada bir şeylere dönüştürmeye çalışıyordum. Ancak o anda bir fark fark ettim; aslında her şeyin sürekli değişen bir yapı olduğunu, bu yapıların her an birbiriyle etkileşime girdiğini fark ettim. Hücre zarlarının geçirgenliğini öğrenirken, aslında kendi içimdeki engelleri, duvarları ve sınırları da düşündüm. Biyokimya, bana sadece kimyasal reaksiyonları değil, aynı zamanda içsel dünyamı da öğretmeye başlamıştı.
Sonuç: Bir Kez Daha Öğrendim
Deneyin sonunda, her şey bir şekilde yerine oturdu. Sonuçlar doğru çıkmasa da, bu deneyin bana kazandırdığı şey, hayatta aslında sürekli bir şeyler değişse de, öğrenmenin ve hatalardan ders çıkarmanın ne kadar değerli olduğunu fark etmekti. Biyokimya laboratuvarında ne çalışılır? Kimyasal tepkimeler ve biyolojik süreçler üzerine dersler alınır; ama ben o gün, kendimi ve hayatta karşılaştığım zorlukları nasıl anlayabileceğimi de öğrendim.
Biyokimya bir tür deneme yanılma yöntemi gibi. Tıpkı hayatta olduğu gibi… Bir şeyleri öğrenmek, anlamak ve her seferinde biraz daha büyümek, hepimizin yolculuğu. Kimyasal reaksiyonların, insanların yaşadığı hayata benzer olduğu, bir anda her şeyin kaybolup yeniden oluştuğu düşüncesi, bana gerçekten çok şey öğretti. O laboratuvarın içinde, sıradan bir kimyasal deneyden çok, hayatın özünü anlamaya çalışıyordum.